หมวดจำนวน:0 การ:โอลิเวีย จาง เผยแพร่: 2566-09-25 ที่มา:เว็บไซต์
ในการตรวจสอบเหล็กกล้าไร้สนิม การทดสอบแบบไม่ทำลาย (NDT) คือกุญแจสำคัญ ช่วยให้มั่นใจได้ถึงคุณภาพของผลิตภัณฑ์และความสมบูรณ์ของโครงสร้าง NDT ใช้คุณสมบัติทางเสียง แสง แม่เหล็ก และไฟฟ้า สิ่งเหล่านี้จะตรวจจับข้อบกพร่องหรือความแตกต่างในวัตถุโดยไม่สร้างความเสียหาย
การตรวจสอบอนุภาคแม่เหล็ก (MPI) ค้นหาข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ บนพื้นผิวและใต้พื้นผิว ใช้สำหรับวัสดุที่เป็นแม่เหล็กไฟฟ้า มันเผยให้เห็นรอยแตก การเจือปน และสตริงเกอร์ แต่มันไม่มีประโยชน์สำหรับวัสดุที่ไม่ใช่แม่เหล็ก ซึ่งรวมถึงสเตนเลสออสเทนนิติก ทองแดง อลูมิเนียม แมกนีเซียม ไทเทเนียม ฯลฯ
การตรวจสอบสารแทรกซึมของเหลว (LPI) เป็นอีกหนึ่งวิธี NDT เป็นข้อมูลอเนกประสงค์ ละเอียดอ่อน ชัดเจน และใช้งานง่าย แต่ก็มีข้อจำกัด โดยจะตรวจจับเฉพาะข้อบกพร่องที่เปิดสู่พื้นผิวเท่านั้น ประสิทธิภาพจะลดลงเมื่อตรวจสอบวัสดุที่มีรูพรุนและมีการยึดติดอย่างหลวมๆ และส่วนประกอบที่หยาบกร้าน
ในที่สุด Radiographic Testing (RT) จะใช้รังสีเอกซ์เพื่อตรวจสอบข้อบกพร่องภายในภายในวัตถุ มันมีประโยชน์หลายอย่าง อย่างไรก็ตาม ไม่สามารถบอกได้ว่าข้อบกพร่องอยู่ใต้พื้นผิวลึกแค่ไหน นอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงจากรังสีที่ต้องได้รับการดูแลอย่างระมัดระวัง
การเลือกเทคนิค NDT ขึ้นอยู่กับวัสดุและประเภทของข้อบกพร่องที่อาจเกิดขึ้น UT และ RT เหมาะที่สุดสำหรับการค้นหาข้อบกพร่องภายใน MPI และ LPI เป็นเลิศในการค้นหาข้อบกพร่องที่พื้นผิว แต่ละเทคนิคมีข้อดีและข้อเสีย ควรเลือกอย่างระมัดระวังตามบริบท สิ่งนี้ทำให้มั่นใจในคุณภาพและประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์สแตนเลส
