ผลของโมลิบดีนัม ทองแดง และแมงกานีสต่อโครงสร้างจุลภาคและคุณสมบัติของสเตนเลสออสเทนนิติก

Mโอลิบดีนัม

ความสามารถของโมลิบดีนัมในการสร้างเฟอร์ไรต์นั้นเทียบได้กับความสามารถของโครเมียม โมลิบดีนัมยังส่งเสริมสารประกอบระหว่างโลหะในเหล็กกล้าไร้สนิม เพื่อรักษาโครงสร้างออสเทนไนต์เดี่ยวในสเตนเลสออสเตนิติก ควรเพิ่มปริมาณนิกเกิล ไนโตรเจน แมงกานีส และองค์ประกอบการขึ้นรูปออสเทนไนต์อื่นๆ ตามปริมาณโมลิบดีนัมในเหล็กที่เพิ่มขึ้น โมลิบดีนัมมีสารละลายที่ชัดเจนในการเสริมความแข็งแกร่งให้กับสเตนเลสออสเทนนิติก ด้วยปริมาณโมลิบดีนัมที่เพิ่มขึ้น ความแข็งแรงในการแตกร้าวที่อุณหภูมิสูงและความต้านทานการซึมลึกของ crzm ของเหล็กจึงได้รับการปรับปรุงอย่างมาก ดังนั้นโมลิบดีนัมที่มีสแตนเลสจึงมักใช้ที่อุณหภูมิสูงกว่า ยิ่งมีปริมาณโมลิบดีนัมสูงเท่าใด ความสามารถในการใช้งานที่ร้อนก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้น บทบาทหลักของโมลิบดีนัมในสเตนเลสออสเทนนิติกคือการขยายขอบเขตการใช้งาน ปรับปรุงความต้านทานการกัดกร่อนของเหล็กในการลดตัวกลาง และปรับปรุงความต้านทานการกัดกร่อนแบบรูพรุนและความต้านทานการกัดกร่อนของรอยแยกของเหล็ก อย่างไรก็ตาม ผลของโมลิบดีนัมในตัวกลางออกซิไดซ์เป็นอันตราย เมื่อปริมาณโมลิบดีนัมมากกว่า 3.5% อัตราการกัดกร่อนใน HNO3 จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

Cด้านบน

บทบาทของทองแดงในสเตนเลสออสเทนนิติกคือการลดแนวโน้มการแข็งตัวของงานเย็นลงอย่างมาก และปรับปรุงความสามารถในการขึ้นรูปของงานเย็น การรวมกันของทองแดงและโมลิบดีนัมสามารถปรับปรุงความต้านทานการกัดกร่อนของสเตนเลสออสเทนนิติกในตัวกลางรีดิวซ์ได้ดียิ่งขึ้น ในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเตนิติก ในช่วงหนึ่งของปริมาณทองแดง เมื่อปริมาณทองแดงเพิ่มขึ้น ความแข็งแรงของเหล็กจะลดลง ความเป็นพลาสติกเพิ่มขึ้น และดัชนีการเสริมความแข็งแรงของความเครียด n จะลดลง สเตนเลสออสเทนนิติกบางชนิด (303304 และเหล็กอื่นๆ) มีแนวโน้มที่จะเกิดการแตกร้าวด้วยการบีบอัดขณะเย็น และการเติมทองแดงสามารถปรับปรุงความสามารถในการขึ้นรูปเย็นได้ ทองแดงลดความสามารถในการขึ้นรูปร้อนของเหล็กลงอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อปริมาณนิกเกิลในสเตนเลสออสเทนนิติกต่ำ ดังนั้นเมื่อปริมาณทองแดงในเหล็กสูง ปริมาณนิกเกิลก็ควรเพิ่มขึ้นตามไปด้วย ทองแดงสามารถปรับปรุงความต้านทานการกัดกร่อนของสเตนเลสออสเทนนิติกต่อกรดซัลฟูริก กรดฟอสฟอริก และตัวกลางรีดิวซ์อื่นๆ ได้อย่างมีนัยสำคัญ เมื่อใช้ทองแดงและโมลิบดีนัมสำหรับการผสมโลหะผสม ผลที่ได้จะเด่นชัดมากขึ้น

Mแมงกานีส

ในเหล็กกล้าไร้สนิมออสเทนนิติก Cr Ni ปริมาณแมงกานีสโดยทั่วไปจะไม่เกิน 2% และส่วนใหญ่ควบคุมที่ 1.5% ในการผลิต ในการพัฒนาเหล็กกล้าไร้สนิมนิกเกิลในภายหลัง แมงกานีสกลายเป็นองค์ประกอบโลหะผสมที่สำคัญ ซึ่งส่วนใหญ่จะเกิดออสเทนไนต์ที่เสถียรกับไนโตรเจนและนิกเกิลจำนวนหนึ่ง

เมื่อปริมาณแมงกานีสน้อยกว่า 2% การเปลี่ยนแปลงของปริมาณแมงกานีสจะไม่ส่งผลกระทบที่ชัดเจนต่อโครงสร้างของเหล็กกล้าไร้สนิมโครเมียมนิกเกิลทั่วไป รวมถึงความเสถียรของออสเทนไนต์ แมงกานีสสามารถปรับปรุงเทอร์โมพลาสติกของสเตนเลสออสเทนนิติก Cr Ni ได้